اولین باری که دلت میشکنه اولین باری که یه تلخیو توزندگیت مزه میکنی

اولین باری که بادرد اشنامیشی

فریادمیزنی حال بدتوبه همه نشون میدی ،درون وبیرونت باهم آوارمیشه،به غریبه وآشنامتوسل میشی،

واسه دردودل کردن وآروم شدن ....

تهش اینه که هر بار تو آیینه ضعیف ترین موجود دنیا رو میبینی

ازخودت و احوال پریشونت بیزارمیشی

یه مدت که بگذره .....

دوز دردا وتلخیا وشکست ها که بره بالاتر ،زخم های عمیق تر رو که حس کنی...

کم کم ساکت میشی ومیریزی تو خودت

یه نقاب درجه یک برای خودت انتخاب میکنی ....

ومیزنی رو صورتت ...

میشی شادترین نسخه ای که خدا میتونست ازت بسازه :)