درست همان روز هایی که
به خودم قول داده بودم،
آدمی را،
به همین راحتی دوست نداشته باشم؛😊
که برای انتخابِ کسی
هزار و یک دلیلِ خوب هم اگر رو کند،
سرِ آخر اجازه ی فکر کردنَش را
نداشته باشم حتی؛
که دلواپسی هایم را کنار آدمی اشتباه
از همیشه پررنگ تر و پر رنگ تر نکنم؛
دیدَنش اما،
تمامِ قول و قرار ها را رفتنی کرد؛😅
دیدَنش،
آن هم برای اولین بار،
قشنگ ترین بهانه ی شکستن
تمامِ قول و قرار هایَم شد؛
و حالا هر بار گره خوردنِ نگاهمان به هم،
میشوَد یک دلیلِ ناب
برای "دورِ کسی گشتن"
افتادنش درست وسطِ قول هایَم؛😍
همان حالِ خوبی شده بود "
که انگار خدا برای روزهایَ بی قرارم
کنار گذاشت"
یک بار،
نصفه و نیمه دیدنَش هم حتی،
بهانه ی شیرینی شده بود،
برای
"داشتنِ هزارو یک
دلیلِ خوبِ دوست داشتنی"😍